مهاجرپذیری از عوامل افزایش اعتیاد در البرز

مهاجرپذیری از عوامل افزایش اعتیاد در البرز

برخلاف این‌که اکنون اعتیاد مقوله ناشناخته‌ای نیست و هر کس در همسایگی و یا نزدیکان و آشنایان خود با این بیماری مواجه شده، بسیاری از افراد این موضوع را فرسنگ‌ها دور از کانون خانواده خود می‌بینند، بنابراین ابتلا به اعتیاد مواد مخدر را بسیار دیر در فرزندان خود متوجه می‌شوند. اعتیاد یک ناهنجاری اجتماعی است و جرم محسوب نمی‌شود، بنابراین تمامی آحاد مردم باید برای پیشگیری و درمان این امر اقدام کنند. مواجهه با اعتیاد بدون آموزش نتیجه عکس خواهد داشت، از این رو آگاهی‌بخشی به خانواده‌ها و استفاده از ظرفیت‌های سازمان‌های مردم‌نهاد تاثیر انکارناپذیری در این رابطه دارد.

• تلاش برای مبارزه با مواد مخدر

مدیر کل امور اجتماعی استانداری البرز که معتقد است مردم در قالب سازمان‌های مردم‌نهاد بیشتر از مسئولان برای کنترل و درمان اعتیاد موثرند، می‌گوید: موضوع اجتماعی کردن امر مبارزه با مواد مخدر در مدار توجه مسئولان کشور است، بنابراین هر روز شاهد مبارزه جدی با این پدیده شوم هستیم و البرز نیز چون در مجاورت پایتخت و در مسیر 14 استان کشور قرار دارد، همچنین به‌شدت مهاجرپذیر است، به دور از این آسیب نیست، از این رو اقدامات گسترده‌ای برای مبارزه با اعتیاد انجام داده است.

«عیسی قبادی» می‌افزاید: اکنون شاهد تلاش‌های مجدانه دستگاه‌های مسئول ازجمله نیروی انتظامی و شورای هماهنگی مبارزه با مواد مخدر هستیم، ولی نکته قابل توجه ایجاد بستر مشارکت مردم در این حوزه است که البته سازمان‌های مردم‌نهاد تاکنون فعالیت‌های چشمگیری داشته‌اند. وی می‌گوید: باید به این باور برسیم که مبارزه با مواد مخدر در ابتدا باید از خانه شروع شود و بعد به خیابان برسد، اما در جاهایی سیاست‌ها برعکس بوده، اگر شرایطی فراهم شود که در کانون گرم خانواده روابط نزدیک‌تری شکل گیرد، بسیاری از آسیب‌ها به‌خودی‌خود پیشگیری و کنترل می‌شوند. قبادی می‌افزاید: اکنون تعداد زیادی سازمان مردم‌نهاد در استان البرز شکل گرفته، البته به این آمار نباید اکتفا کرد و باید جهت‌گیری برنامه‌ریزی‌ها به سوی توسعه کمی و کیفی این سازمان‌ها باشد که اکنون مقدمات کار فراهم شده است.

• کمک مردم برای کنترل اعتیاد

مدیرکل بهزیستی البرز با اشاره به این‌که اعتیاد یک پدیده اجتماعی است و باید به صورت اجتماعی و با کمک مردم پیشگیری و کنترل شود، می‌گوید: در بهزیستی و سیاست‌های کلان دولت این اعتقاد وجود دارد که دولت و دستگاه‌های مسئول به‌تنهایی نمی‌توانند با پدیده لجام‌گسیخته اعتیاد مبارزه کنند، بنابراین مردم باید وارد صحنه شده و مسئولان را یاری دهند. «اسدالله حیدری» می‌افزاید: آمار بسیار نگران‌کننده است. بیش از یک میلیون و 400 هزار معتاد به مواد مخدر در سراسر کشور وجود دارد که البته با احتساب تقریبی خانواده‌های آنها بیش از 6 میلیون نفر متاثر از این پدیده هستند که برای این جمعیت بزرگ باید اقداماتی در اسرع وقت صورت گیرد.

• 140 مرکز میان‌مدت اقامتی 

مدیرکل بهزیستی البرز می‌گوید: قانون و مقررات به اندازه کافی برای این موضوع وجود دارد، ولی همچنان وضع نگران‌کننده است و مصرف مواد مخدر صنعتی روزبه‌روز افزایش پیدا می‌کند. از طرفی تعداد مصرف‌کنندگان خانم نیز زیاد شده و همچنین سن ابتلا به 20 سال رسیده است؛ با توجه به این امر باید در برنامه‌ریزی‌ها تجدید نظر کرد و با یک تغییر نگرش کارها را دنبال کرد. حیدری می‌افزاید: اکنون 140 مرکز میان‌مدت اقامتی در استان وجود دارد که به شکل خصوصی در امر درمان اعتیاد تحت پوشش بهزیستی فعالیت می‌کنند. البته ارگان‌های مختلف نیز در این بحث فعال هستند. 20 پایگاه خدمات اجتماعی و سازمان مردم‌نهاد نیز در حوزه پیشگیری از اعتیاد خدمات ارائه می‌دهند.

وی می‌گوید: در بخش زنان نیز 8 مرکز میان‌مدت اقامتی ایجاد شده که برای درمان آنها فعالیت می‌کنند، اما کارهای پیشگیرانه بیشتری برای زنان صورت گرفته که اهم آنها راه‌اندازی مراکزی است که آنها بعد از درمان، برای این‌که بازگشت مجدد به مصرف مواد مخدر نداشته باشند، با دریافت آموزش‌های لازم توانمند شوند، از این رو آموزش‌های فنی‌وحرفه‌ای به صورت رایگان برای این افراد در نظر گرفته شده است.

• اعتیاد بیماری همسایه نیست

یک کارشناس مبارزه با مواد مخدر می‌گوید: یک تلقی غلط بین مردم وجود دارد که تصور می‌کنند اعتیاد بیماری همسایه است و هرگز قدم به خانه ما نمی‌گذارد، در صورتی که همین باور اشتباه گاهی منجر به اعتیاد افراد خانواده می‌شود. «سعید نوروزی» می‌افزاید: معتادانی که مواد مخدر مصرف می‌کنند تا مدت‌ها خود را معتاد نمی‌دانند و زمانی متوجه این موضوع می شوند که بسیار در آن غرق هستند و آسیب‌های بسیاری دیده‌اند. وی می‌گوید: با اجتماعی کردن پدیده اعتیاد به مواد مخدر و آگاهی دادن به مردم می‌توان در آنها این دغدغه را ایجاد کرد که ممکن است فرزند همین خانواده نیز در معرض خطر باشد و باید با اقداماتی از ابتلای او جلوگیری کرد.